Η Ελλάς ανάμεσα στις πιο εύφλεκτες περιοχές του κόσμου σύμφωνα με άρθρο καθηγητή του Κολούμπια

Η Ελλάς ανάμεσα στα κράτη που τείνουν να εισέλθουν στα 10 πιο θερμά σημεία στον κόσμο μαζί με Συρία, Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράκ, Μάλι, Αίγυπτο, Σομαλία...

• Η επιβεβαίωση του άρθρου έρχεται ήδη από τις Βρυξέλες που έχουν εκδώσει οδηγία ..αποφυγής ή προσοχής για τους Αξιωματούχους που θα βρεθούν στην  Ελλάδα το επόμενο διάστημα

• Τι έχει σχεδιάσει η Νέα Τάξη Πραγμάτων για τη χώρα μας;

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η ανάλυση για τα πιο θερμά σημεία στο κόσμου που κάνει ο δρ. Wolfgang Depner του Βρετανικού Πανεπιστημίου του Κολούμπια. 

Περαν των 10 ευφλέκτων περιοχών εμφανίζει κι άλλες 5 χώρες που θα θερμανθούν σύντομα. Ξενίζει το ότι μεταξύ αυτών περιλαμβάνει και την Ελλάδα. 

Το άρθρο δημοσιεύεται στον ΔΙΠΛΩΜΑΤΗ του Λονδίνου και είναι στην Αγγλική, για όσους ενδιαφέρονται να μπουν σε λεπτομέρειες .Στo τμήμα το οποίο αφορά την Ελλάδα ο αναλυτής σημειώνει τα εξής: . (Εμείς σημειώνουμε απλά πως το όνομά του είναι γερμανικό κι ό,τι σημαίνει αυτό.)

«Πολλά έχουν ειπωθεί για την Ελλάδα, και χωρίς αμφιβολία θα λεχθούν περισσότερα , για τη χώρα αυτή που θα συνεχίσει να είναι η αιτία της παγκόσμιας ανησυχίας για τα επόμενα χρόνια.

Φυσικά, δεν μπορεί κανείς να βοηθήσει, αλλά αναρωτιέμαι αν η σημερινή κατάσταση θα ήταν διαφορετική αν οι άμεσοι και έμμεσοι θεματοφύλακες της τρέχουσας κρίσης είχαν ενεργήσει διαφορετικά σε οποιοδήποτε σημείο στο μακρινό ή πρόσφατο παρελθόν. Αλλά το πλεονέκτημα της ύστερης γνώσης είναι περισσότερο ή λιγότερο επιπόλαιο. Ωστόσο σε αυτή την πρωτόγνωρη κρίση η ολοκλήρωση της , παραμένει αβέβαιη. Δύο είναι τα πιθανά σενάρια για το μέλλον της Ελλάδας, την Ευρώπη και τελικά, για τον υπόλοιπο κόσμο

.1- Στο πρώτο προβλέπει την τρέχουσα κρίση του ευρώ ως καταλύτη για τη δημιουργία μιας ομόσπονδης Ευρώπης.Ενώ αυτή η οντότητα μπορεί να προκύψει μέσα από διάφορα βήματα, θα χορηγήσει τελικά σ΄όλους τους πολίτες της, ανεξάρτητα από το πού θα μπορούσαν να κατοικούν, γνήσιες εξουσίες λήψης αποφάσεων σε υποθέσεις που αφορούν το σύνολο της Ευρώπης; Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει ήδη κάποια όργανα ικανά για αποτελεσματική διακυβέρνηση, ωστόσο αυτά στερούνται δημοκρατικής νομιμοποίησης. Ως εκ τούτου, οι πολίτες σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα βιώνουν πολιτικά καταστάσεις κάθε άλλο παρά συμβατές με τα ιδανικά της Ενωσης Διότι η Ευρώπη είναι - πάνω από όλα - μια κοινότητα αξιών, συμπεριλαμβανομένων, αλλά όχι αποκλειστικά, και της δημοκρατίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. 

 Πουθενά, αλλού , αυτή η παραφωνία δεν έχει τόσες πιθανότητες να εκδηλωθεί πιο δραματικά από ό,τι στην Ελλάδα, της οποίας οι πολίτες πρέπει να καταπιούν τις αλλεπάλληλες ταπεινώσεις που τις επιβλήθηκαν.

Ναι, ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη σημερινή κρίση ανήκει στην πολιτική τάξη της χώρας και την ευρύτερη κουλτούρα της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Αλλά αν οι Έλληνες πρέπει να …απορροφήσουν τους συντριπτικούς όρους της λιτότητας όπως αυτή σχεδιάστηκε από τη διεθνή κοινότητα, τότε τους αξίζει, τουλάχιστον, μια εξήγηση και κάποια συμπάθεια. Σε αντίθετη περίπτωση, τότε κάποιοι άλλοι μπορεί κάλλιστα να εγκατασταθούν, να εισβάλουν  για να επιβάλουν πολιτικές επιλογές, των οποίων οι φιλοσοφίες είναι εντελώς ανέφικτες στην Ελλάδα και το ταμπεραμέντο και τις πρακτικές των Ελλήνων!

Έχουμε ήδη δει τις αναλαμπές αυτής της τάσης με την εμφάνιση και τις επιδρομές της ελληνικής φασιστικής Χρυσής Αυγής. Η τρέχουσα κρίση έχει ενισχύσει επίσης τις φυγόκεντρες δυνάμεις των αποσχιστικών τάσεων σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.

 Με τον τρόπο αυτό,…μπαίνουμε στο δεύτερο ευρύτερο σενάριο, που θα είναι ένα κάταγμα για την Ευρώπη, διαιρούμενο σε όλοένα και μικρότερο ρόλο κατά τομείς. ΘΑ λείπει η δύναμη εκείνη που θα διατηρήσει την ευημερία της σύγχρονης κοινωνίας εν όψει της συρρίκνωσης των πληθυσμών και της ανάπτυξης των ανταγωνιστών των οποίων πολιτικές πρακτικές απέχουν πολύ από του να είναι αγαθές . Και αυτή η επιλογή, σε γενικές γραμμές, θα εξαρτηθεί από το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. (ΣΣ.Τι θέλει να πει με τη συρρίκνωση των πληθυσμών, αλήθεια;)

Ό, τι συμβαίνει στην Ελλάδα θα μπορούσε κάλλιστα να προσδιορίσει κατά πόσον η Ευρώπη θα μιλήσει στον κόσμο με μία φωνή ή με καμιά…, για να δανειστώ μια φράση από τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Peer Steinbrück.»

Πηγή