Ο πλανήτης αναζητά για μια ακόμα φορά τη νέα διεθνή τάξη…!
Στο αριστούργημά του «Διπλωματία», ο Χένρι Κίσινγκερ περιγράφει – ίσως υπερβολικά ειδυλλιακά - το διεθνές σύστημα ισορροπίας δυνάμεων το οποίο, μετά το Συνέδριο της Βιέννης το 1814-1815, παρήγαγε αυτό που αργότερα αποκαλέστηκε «Ευρωπαϊκή Συμφωνία». Όπως περιγράφει ο Κίσινγκερ, μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους «δεν επικράτησε μόνο μία φυσική ισορροπία, αλλά και μία ηθική. Η εξουσία και η δικαιοσύνη βρίσκονταν σε ουσιαστική αρμονία.» Φυσικά, η συμφωνία κατέληξε σε κακοφωνία με το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το καλοκαίρι του 1914. Σήμερα, μετά την κτηνωδία του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα, την προσωρινή διπολικότητα του Ψυχρού Πολέμου, και τον σύντομο ρόλο της Αμερικής ως υπερδύναμη μετά το 1989, ο πλανήτης αναζητά για μια ακόμα φορά τη νέα διεθνή τάξη. Μπορεί κάτι σαν την Ευρωπαϊκή Συμφωνία να παγκοσμιοποιηθεί; Δυστυχώς, η πιο πιθανή πορεία φαίνεται να είναι αυτή της παγκόσμιας κακοφωνίας. Ένας προφανής λόγος είναι η απουσία ενός αναγνωρισμένου και κοινά αποδεκ